1988 yılında bir cuma günü gözlerini dünyaya açan bu yaşına kadar da etrafına bazen hüzünlü, bazen sevinçli, bazen kederli, bazen mutlu bakan ve aldığı nefesten hala bıkmayan Allah'ın nacizane bir kuluyum.
İlk ve orta öğretim, lise derken okul hayatım 2005 yılında sona erdi. Daha sonra ÖSS, dershane derken 1,5 yıl öncede bunlar cıktı hayatımdan.”Bir baltaya sap olmamak” atasözü sanırım o zamanlar benim üstüme yakıştığı kadar kimsenin üstüne yakışmıyordu :)
Bunun sonrasında Anadolu Üniversitesi İktisat Fakültesi Kamu Yönetimi bölümüne kaydımı yaptırdım ve halen bu bölümü okumaya çalışmakla meşgulüm.
Radyodalgasesleriyle tanısmam henüz çok yeni 2008 Temmuz ayı gibi tanıştım bu güzel insanlarla.Arkadaşım djlik yapıyordu onun yayınına konuk oldum sonra bi baktım benimde bir yayın saatim var ve bende dj olmuşum  Şimdilik bir sorun yok gibi görünüyor.İnşallah zaman geçtikçe daha güzel şeylere birlikte imza atacağız.
Radyodalgasesleri ailesine kocaman sevgilerimi,saygılarımı iletiyorum buradan
Eğer sizde bizi dinlemek,bizlerle beraber kederlenmek ve sevinmek istiyorsanız işte adresimiz www.radyodalgasesleri.net bekleriz 
Biraz daha derinlere inecek olursak işte bavusu ;
Çocukluğumu yaşamadım dersem çok büyük ayıp etmiş olurum. Harika bir çocukluk dönemi geçirdim. Mahallenin tek kızıydım ve erkeklerle futbol oynaya oynaya futbol düşkünü oldum. NTV’yi açıp Avrupa liglerine bakacak kadar hatta pembe dizilerin yerine maçı tercih ettiğim görülmüştür çoğu zaman. eee tabi bu düşkünlüğü sadece oyun arkadaşlarıma bağlamamak lazım evde abım ve babam var onların doğrudan doğruya etkisi vardı üzerimde
...
O sıcak leblebi kokusu içindeki oynanan saklambaçlar, Akşam ezanı “Allahuekber” diyene kadar yakalamaca oynamalar ve evinin duvarları toprak sıvadan olan “topu vurmayın buraya” diye bize kızan rahmetli Fadime nenem  ve arkadaşlarımı görmek için sabahı zor ettiğim yıllar…
Bir anda özlediğimi anımsadım
Ah ne günlerdi be...
Şimdi her biri kiminle, nerelerde bilmiyorum. Bildiğim tek şey çocukluğumda her şeyin ayrı bir tadı olduğu ve hep o küçük kız olmak istediğim.
Çocuklar büyümek ister ya bende o her şeyden bihaber küçük kız çocuğu olmak istiyorum. Abimi özlüyorum, annemin ak düşmemiş saçarlını özlüyorum,35 yaşını bildiğim babamın o yakışıklı hallerini özlüyorum. Büyümekle değişti her şey.
Nasıl değişmesin (?)
Büyüdük!
Doğduğum yerden uzaklaştım, dört kişilik ailemiz üçe indi abimin gidişiyle, gidişler tükenmek bitmedi dede, nene, amca, hala, teyze derken kalakaldık bir başımıza.
Büyüdük işte ve büyüyoruz hala
Kimileri göçüp giderken bu âlemden birileri yeni açıyor gözlerini, küçücük elleriyle tutunmaya çalışıyor hayata.
“Merhaba” dedik “Hoşça kal” demek için sıramızı bekliyoruz işte.
…
Bavusu; çok duygusal, az da olsa alıngan, hemen her şeyde çokça ağlayan ama bir o kadar da mert birisidir. Benim diye söylemiyorum ama gerçekten öyle.
Olmazsa olmaz dediğim üç şey; ailem, sevdiğim ve arkadaşlarım. Onlarsız bir ben düşünemiyorum.
Hobi, fobi olayına girmeyeceğim çünkü zevkler ve renkler tartışılmaz
Zaten burada ne kadar yazsam da, anlatsam da bakmakla, okumakla tanıyamazsınız bir insanı.
Birini tanımak için görmek, duymak, hissetmek yani YAŞAMAK gerekir.
O zaman son sözümüz duyguları, düşünceleri, insanlığı yaşamak ve yaşatmak adına ne kadar iyilik varsa hepsi sizlerle olsun.
Gözümün görmediği ama yüreğimin hissettiği yüreklere sonsuz sevgilerimle
Her şey gönlünüzce olsun
Gecenin Sessiz Çığlıklarında buluşmak dileğiyle
Bavusu |
Şimdilik bir sorun yok gibi görünüyor.İnşallah zaman geçtikçe daha güzel şeylere birlikte imza atacağız.
